Cinayeti Gördüm

14 Haz 2021 İdris TÜRKTEN, Köşe Yazarları, Manşet, Sürmanşet 0

Cinayeti Gördüm

Aşağıda anlatılanlar 1966 yılında İngiltere’de çekilmiş İtalyan-İngiliz ortak yapımı bir filmin hikâyesidir. Çevrildiği yıllar adından çok ses getiren ve tartışılan filimin konusu hayli ilginç.

“Filmin ana karakteri Thomas, altmışların Londra’sında zengin ve ünlü bir fotoğrafçıdır. Bir gün şans eseri bir parkta iki aşığa rastlar ve onların fotoğraflarını çeker. Bu arada kadın tarafından fotoğraflarının çekildiği fark edilir. Koşarak fotoğrafçının yanına gelen kadın umutsuzca negatifleri almaya çalışır fakat Thomas kadını reddeder.

Kadın, Thomas’ın stüdyosunu nasıl olduysa bulur, fotoğrafları almak için para hatta vücudunu teklif eder. Bu olay fotoğrafçının şüphelenmesine ve filmleri incelemesine neden olur. Resimleri stüdyoda büyütür. Bu işlem sırasında resim karesinde silahlı bir adamı belli belirsiz açığa çıkarır. Resimleri tekrar tekrar büyütür. Artık siyah/beyaz karedeki gizlenmiş silahlı adamı ve yerde yatan cesedi görmüştür.

Thomas, fotoğrafı çektiği parka tekrar gider cesedi, parkta çalıların dibinde bulur ancak şanssızdır yanında fotoğraf makinesi yoktur. Film, Thomas’ın cinayeti kanıtlama çabalarıyla devam eder. Bir arkadaşının da tanık olması için uğraşır, ancak ceset artık orada değildir, bu arada stüdyosundaki resimler de ortadan kaybolmuştur.”

İzleyici filmin sonuna kadar cinayetin arkasındaki sırları (veya cinayetin gerçekleşip gerçekleşmediğini) asla öğrenemez. Aslında film, seyircinin onu nasıl algıladığıyla ilgilidir.

Bu filmin konusunu Sedat Peker’in haftada bir yayınladığı videolara benzetiyorum. İzleyicilerin kafası karışık, az değil 300 milyon kere tıklanıp izlenmiş, doğruluğuna inansa bir türlü inanmasa bir türlü. İnanılmayacak gibi değil aslında. Cemil Çiçeğin dediği gibi: “Ortalıkta siyasetçilerin araçlarına çantalar dolusu para konulduğu iddiaları var. Bunu görmezden gelebilir misiniz?”

Ancak bir durum var ki, ortalık toz duman olmuşken hükümet yetkililerinden kamuoyunu doyurucu henüz bir açıklama yapılmış değil. Yayınlanan videoların merkezindeki isim İçişleri bakanı. Bir taraftan kendisine atfedilen suçlamaları inkâr ederken, diğer yandan bir önceki bakan çocuklarının isimlerini ifşa ediyor.

Bu arada “Adalet yerini bulsun, isterse kıyamet kopsun” diyen Adalet Bakanının hiç sesi çıkmıyor. Cumhurbaşkanı yine öyle… Sadece susuyor. Tahtları sarsılan gazeteciler sessiz sedasız meydanı terk ederken ortada bir değil, iki değil onlarca failin ismi geçiyor, üstelik işin içinde cinayetlerden tutun da gasp, irtikâp her türlü suçlama orta yerde duruyorken tek bir yetkilinin ağzını bıçak açmıyor.

İster misiniz 17/25 olaylarının neticesi bu konuya da sirayet etsin? Biliyorsunuz Ayakkabı kutularında yakalanan milyon dolarlar, bakan çocuklarının yatak odalarında bulunan para sayma makinaları, 700 bin liralık kol saatleri…vs, vs. Hatırlarsanız yakalanan dolarlar sahiplerine faiziyle tekrar iade edilmişti ve sonunda bu işin faillerinden bazıları adeta ödüllendirildi. Bilmeniz gerekir sanırım birisi şu an halâ Prag büyükelçisi. (Ülkücü katil zanlısı Viyana Büyükelçisini bu olayın haricinde tutuyorum.)

Şimdi ne olacak yani, biz bu filmi daha önce görmüştük, o günlerde ne olduysa şimdi de o olur deyip susacak mıyız? İşlenen bunca cinayeti, gasp edilen milyar dolarları görmezden mi geleceğiz?

Alışılmış algılar birilerinin gözlerini perdeleyebilir ama ben: “Cinayeti gördüm!”

Sağlıklı kalın.